Του Πάρη Κουρτζίδη, Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Φιλαθλητικού Χαιδαρίου
Η κομπογιαννίτικη δημοσιογραφία στις τοπικές κοινωνίες…
…και στην προκειμένη περίπτωση, στο Χαϊδάρι, τον τόπο μου!
Έχω πει, και μάλιστα με προσωπικό πολιτικό κόστος, χαλώντας τις δημόσιες σχέσεις μου, όπως και τις όποιες σχέσεις θα μπορούσα λόγω της ιδιότητας του δημοσιογράφου και ανθρώπου των media εύκολα να είχα «χτίσει» εδώ και πολύ καιρό με τα τοπικά μέσα, πως στις τοπικές κοινωνίες δυστυχώς δεν υπάρχουν πραγματικά μέσα ενημέρωσης, ούτε κανονικοί δημοσιογράφοι! Θα πει κανείς: μα είναι της προκοπής τα ΜΜΕ και οι δημοσιογράφοι της κεντρικής σκηνής; Όχι, δεν είναι, αλλά αν θες βρίσκεις, κι αν επιλέγεις σωστά ποια διαβάζεις, οπότε και το ποια δυναμώνεις, θα έχεις την ευκαιρία και τη δυνατότητα να ενημερώνεσαι σωστά, δίκαια και αντικειμενικά (όσο γίνεται).
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, σαφώς και στα κεντρικά μέσα ενημέρωσης γίνεται και ενημέρωση, υπάρχει και δημοσιογραφία, κι ας τα λοιδορούμε/λοιδορείτε… Συγκριτικά, στις τοπικές κοινωνίες, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων, υπάρχει κατάντια. Τέτοια κατάντια αντιμετωπίζει και το Χαϊδάρι. Ενίοτε όλο και κάτι καλό πάει να γίνει, αλλά στο τέλος επιβιώνουν τα μέσα προβολής και όχι ενημέρωσης. Τα μέσα και οι δημοσιογραφίσκοι που εκβιάζουν και δεν δημοσιογραφούν. Όπως ακριβώς διακρίνονται οι τοπικοί αντιπρόσωποι και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι της κοινωνίας μας. Κάθε κοινωνίας. Έτσι ακριβώς επιβιώνουν (μένουν στην αγορά) τα μέσα του «δούνε και λαβείν»… Γι’ αυτό πτωχεύσαμε! Όχι οικονομικά… Κοινωνικά! Πολιτικά! Αυτοδιοικητικά! Πολιτιστικά και πολιτισμικά! Αυτή δυστυχώς είναι η αλήθεια, κι αυτή την αλήθεια σίγουρα τη δέχεστε όσοι με διαβάζετε αυτή τη στιγμή και δεν θίγονται τα κομπογιαννίτικα συμφέροντα σας. Όσοι θέλετε να βλέπετε την αλήθεια κατάματα και να παραδέχεστε το δίκαιο και το σωστό!
Οι υπόλοιποι, σαφώς και θα επιτεθούν. Πάντα αυτό έκαναν… Αλλά κι εγώ πάντα αυτό έπραττα: Δεν συμβιβάστηκα! Δεν είμαι «καλοχαιρέτας»… Κόλακας και γλείφτης κανενός!
Υπερασπίστηκα και θα υπερασπίζομαι με κάθε κόστος το δίκαιο και την αλήθεια! Θα πολεμώ το άδικο και τη διαπλοκή! Τη μιζέρια και την κατάντια… Τη λαμογίστικη πρακτική!
Η αφορμή για να γράψω τη σκέψη μου και τη θέση αυτή, δηλαδή να επαναλάβω όλα όσα έχω ξαναπεί, δίδεται αυτό το μήνα, που διαπίστωσα την κυκλοφορία ενός νέου μέσου. Της εφημερίδας, που μάλιστα φέρει τον «βαρύ» τίτλο: Δικαιοσύνη ΣΗΜΕΡΑ!
Πέρα από το ότι, όπως όλα δείχνουν, δια μέσω ενός καλού κοινού μας φίλου (τοπικού άρχοντα), που έχουμε με τους εκδότες – ιδιοκτήτες, εμπνεύστηκε και «δανείστηκε» εν μέρει το μότο μου, αυτό που είχα το 2015 (και που έχω ως τίτλο από τότε στην ομάδα με το ονοματεπώνυμο μου στο Facebook, αλλά και ως όνομα – τίτλο ενός δυνάμει σωματείου μου): «Δικαιοσύνη και Ανάπτυξη για το Χαϊδάρι ξανά», έκανε τίτλο και site, προσωπικά, το καλοδέχτηκα. Το βρήκα ως μια θετική εξέλιξη, όπως κάθε τι καινούργιο… Ασφαλώς, όμως, κράτησα επιφυλακτική στάση, θέλοντας να δω που το πάει στην πράξη. Τι γραμμή θα κρατήσει… Και δεν εννοώ ποιον θα υποστηρίζει (αυτοδιοικητικό) στην Αγ. Βαρβάρα, στο Χαϊδάρι ή στο Αιγάλεω και δεν ξέρω που αλλού θα κυκλοφορεί, γιατί ακόμη δεν έχω πολυκαταλάβει… Εννοώ «γραμμή» ενημέρωσης και υπηρέτησης του δίκαιου και της αλήθειας ή του «δούνε και λαβείν», ώστε να δημοσιεύονται διάφορα κατά παραγγελία… Που φυσικά τις περισσότερες, αν όχι όλες τις φορές, είναι αισχρά μυθεύματα, ανυπόστατα και εκβιαστικά σχόλια, δυσφημιστικά (δήθεν) ρεπορτάζ και πάει λέγοντας…
Θέλω να πιστεύω ακόμη ότι μπορεί να έχει σωστό μέλλον. Ό,τι μπορεί να συμβάλλει στο να αλλάξει επιτέλους το επίπεδο ενημέρωσης στο Χαϊδάρι. Το να φτιάξεις ένα μέσο προβολής και αρπαγής είναι ο εύκολος δρόμος… Τον ξέρουν αρκετοί και τον ακολουθούν για να επιβιώσουν ή και για να πλουτίσουν… Υπάρχει και ο άλλος δρόμος, ο δύσκολος, ο ανηφορικός, που αν επιμείνεις σ’ αυτόν, αργείς αλλά και πάλι κερδίζεις. Προ παντός κερδίζεις την αγάπη του κόσμου και την αξιοπρέπεια σου. Γιατί έρχεται η ώρα που δικαιώνεσαι. Γιατί έστω και αργά, πάντα το ΦΩΣ κερδίζει το σκοτάδι! Κι αυτό επίσης είναι αδιαμφισβήτητη αλήθεια!
Γιατί τα λέω, όμως, όλα αυτά; Για το ανύπαρκτο (στημένο) και, όπως κι αν έχει, τρισάθλιο δήθεν ρεπορτάζ, περί του αθλήματος της Πάλης (σελίδα 22 από τις 24 της έκδοσης), στο οποίο, εκτός των ανιστόρητων, γενικόλογων ηλιθιοτήτων, για το άθλημα, χτυπάει αδικαιολόγητα, ανυπόστατα, πρόχειρα και κυρίως αντιδεοντολογικά (θα σας εξηγήσω το γιατί) τον «Φιλαθλητικό». Τον σύλλογο που δεν έχει μόνο διακρίσεις στο τμήμα Πάλης του, καθώς διαπρέπει και στην Άρση Βαρών και στο μπρα-ντε-φέρ (χειροπάλη), το οποίο άθλημα (οσονούπω θα αναγνωριστεί) θα δείτε τι σύντομη ανάπτυξη θα έχει και παγκοσμίως, αλλά και στην Ελλάδα και στον τόπο μας το Χαϊδάρι. Τι λέει; Έξυπνα διατυπωμένα αμφισβητεί ακόμη και την επίσημη αναγνώριση του Σωματείου, υποστηρίζει τεχνηέντως πως δεν πρέπει να έχει ούτε καν αίθουσα, επιπλήττοντας τη δημοτική αρχή (ανεξαρτήτως το ποια είναι σήμερα) γιατί έχει δώσει αίθουσα γυμναστηρίου (σχολικού κτιρίου).
Μιλώ, λοιπόν, για τον Φιλαθλητικό, στον οποίο δεν είμαι αντιπρόεδρος, γιατί είμαι άνθρωπος των media, ούτε γιατί ασχολούμαι ενεργά με την τοπική αυτοδιοίκηση, μπας και πάρω καμία ψήφο ή και πολλές για να γίνω δημοτικός σύμβουλος, αντιδήμαρχος ή και δήμαρχος, όπως κάνουν πάμπολλοι, αν όχι όλοι οι άλλοι. Είμαι αντιπρόεδρος διότι υπήρξα αθλητής, συναθλητής στην Πάλη (και στο σύλλογο και στις εθνικές ομάδες), αλλά και παιδικός γείτονας, της προέδρου του σωματείου, της Βούλας Ζυγούρη (Ολυμπιονίκης και όχι μόνο της Πάλης, νυν γεν. γραμματέας του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών). Γιατί είμαι φίλος με τη Βούλα την Κοζομπόλη, την πρόεδρο του Συλλόγου Ελλήνων Ολυμπιονικών, που τυγχάνει ταμίας του Φιλαθλητικού Χαϊδαρίου. Γιατί μαζί με τις Άννα Στρούμπου (απλό μέλος του ΔΣ, χρυσής παγκόσμιας πρωταθλήτριας στην Άρση Βαρών, παγκόσμια ρεκοργούμαν και γενική αρχηγός του τμήματος Άρσης Βαρών του Φιλαθλητικού), Πηγή Μιχάλη (γενική γραμματέας του ΔΣ) και την Φωτεινή Βασιλάκη (απλό μέλος του ΔΣ), αποτελούμε μια ομάδα ανθρώπων που προσφέρουμε χωρίς φανφάρες στον τόπο μας. Στην κοινωνία μας. Στα παιδιά μας. Στον αθλητισμό. Στον πολιτισμό. Στην Ελλάδα. Στο Χαϊδάρι. «Κι εκεί που μας χρωστούσαν, ήρθαν να μας πάρουν και το βόδι»…
Το χτύπημα λοιπόν ήταν unfair, διότι άπαντες και ειδικά ο σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας ήξερε ότι υπήρξα ο βασικότατος παράγοντας – συντελεστής για την καταλυτική ελληνική καμπάνια που έγινε το 2013, η οποία υιοθετήθηκε διεθνώς όταν δώσαμε τον νικηφόρο αγώνα για την παραμονή της Πάλης στα Ολυμπιακά αθλήματα, ο οποίος ξεκίνησε με το παγκόσμιο event που εμπνεύστηκα και διοργάνωσα για λογαριασμό της ΕΟΦΠ και της FILA στην Αρχαία Ολυμπία. Γιατί ήξερε ότι ήμουν, επίσης, τότε, ο εκπρόσωπος Τύπου και ο επικεφαλής της στρατηγικής και της επικοινωνίας της ελληνικής ομοσπονδίας (ΕΟΦΠ), ενώ αμέσως μετά γνώριζε ότι εξελέγη ως Έλληνας δημοσιογράφος (αντιπρόεδρος) στην πενταμελή συμβουλευτική επιτροπή «Media και Marketing» της διεθνούς ομοσπονδίας Πάλης, όπως ζήτησαν να δημιουργηθεί και να στελεχωθεί η εν λόγω επιτροπή οι «Αθάνατοι» για να συμβάλλει στον εκσυγχρονισμό, στη διάδοση και στην ανάπτυξη του αθλήματος, διεθνώς, προκειμένου να μη κινδυνεύσει ξανά με έξοδο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ίσως να ήξερε, επίσης, πως ήμουν ο συντάκτης της επιστολής – πάπυρο που διαβάστηκε και ανέτρεψε συσχετισμούς και δεδομένα στα μέλη της ΔΟΕ, καθώς συγκίνησε «Αθάνατους» και ολόκληρη την παγκόσμια κοινότητα, αφού την πρόβαλλαν –όπως κι εμένα για να μιλώ και να εκφράζω τη χώρα που γέννησε την Ολυμπιάδα και το πιο Ιστορικό άθλημα- σ’ όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία-δίκτυα-ΜΜΕ!
Είμαι, όμως, γνωστός και στους εκδότες – ιδιοκτήτες της ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ… Ειδικά στο Facebook, όπου είναι και ακόλουθοι μου. Κι όμως, ενώ είδαν, όπως όφειλαν, ότι είμαι αντιπρόεδρος στο διοικητικό συμβούλιο του Φιλαθλητικού (διότι δεν μπορώ να φανταστώ ότι απευθύνουν ερωτήματα και υποτίθεται έκαναν πραγματικό και σοβαρό ρεπορτάζ, αλλά δεν έμαθαν τη σύνθεση του ΔΣ), επέλεξαν να μην επικοινωνήσουν με τη διοίκηση. Ούτε με κάποιον γονέα, αθλητή, προπονητή! Επέλεξαν την άλλη οδό: Κι έτσι χτύπησαν κάτω από τη ζώνη… Κι αυτό το λέω χωρίς καμία επιφύλαξη, διότι ως δημοσιογράφος, αλλά και ως εκδότης, διευθυντής και αρχισυντάκτης πάμπολλων μεγάλων μέσων ενημέρωσης στην έντυπη και ραδιοτηλεοπτική και διαδικτυακή δημοσιογραφία, μπορώ να κρίνω και να αξιολογήσω αν τήρησαν ή δεν τήρησαν τη δεοντολογία σκόπιμα.
Αφού δήθεν έκαναν ρεπορτάζ, γιατί δεν ρώτησαν εμάς, ως τους καθ’ ύλην αρμόδιους του Φιλαθλητικού; Κι αφού δήθεν επικοινώνησαν με την Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης και κάποιος (λένε στο δημοσίευμα) στο τηλέφωνο (ποιος;) τους είπε ότι δεν ήμαστε αναγνωρισμένο σωματείο, δεν σκέφτηκαν να μπουν στον κόπο πριν γράψουν και δημοσιεύσουν αυτό το τρισάθλιο και παραπλανητικό δήθεν ρεπορτάζ να μιλήσουν με την Πρόεδρο Βούλα Ζυγούρη ή με εμένα τον αντιπρόεδρο και συνάδελφο τους δημοσιογράφο… Δεν αναγνώρισαν το όνομα της Βούλας Κοζομπόλη, προκειμένου να προβληματιστούν, να μη βιαστούν και να σεβαστούν, κάνοντας πραγματικό και πλήρες ρεπορτάζ; Και καλά, ούτε στο GOOGLE δεν έριξαν μια ματιά;;; Δεν ρώτησαν και δεν έμαθαν από πουθενά ότι ο ΦΙΛΑΘΛΗΤΙΚΟΣ έχει πάμπολλες, ελληνικές και παγκόσμιες διακρίσεις, ώστε να αναρωτηθούν πως γίνεται ένα σωματείο να μην έχει αναγνώριση από την Ομοσπονδία του, αλλά να συμμετέχει στους εγχώριους και διεθνείς αναγνωρισμένους αγώνες… Εεε;;;
Επειδή, όμως, «ο Θεός αγαπά τον κλέφτη αγαπά και τον νοικοκύρη», για κακή τους τύχη, στο εν λόγω δημοσίευμα, ενώ λένε ότι πήγαν και παρακολούθησαν μία προπόνηση των μικρών παιδιών (βρήκαν μόνο 6 – 7 γράφουν) δεν επέλεξαν να βάλουν έστω μια φωτογραφία του χώρου και της προπόνησης, αλλά μία τυχαία με δύο παλαιστές. Έλα, όμως, που στη φωτογραφία αυτή που διάλεξαν τυχαία, ο παλαιστής με το μπλε μαγιό, είναι αθλητής του Φιλαθλητικού! Ο λόγος για τον περίφημο Εμζάριο Μπετινίδη, εγγραμμένο στον σύλλογο μας από το 2003, ο οποίος τυγχάνει να έχει στην κατοχή του το ΧΡΥΣΟ στο ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΡΩΤΑΘΛΗΜΑ, το ΧΡΥΣΟ στο ΠΑΝΕΥΡΩΠΑΪΚΟ, ενώ είναι και ο 8ος Ολυμπιονίκης στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου (ο μοναδικός Έλληνας παλαιστής που διακρίθηκε στις τελευταίες Ολυμπιάδες)!
Η Θεία ΔΙΚΗ που λένε… Πήγαν να βλάψουν και μας έδωσαν αφορμή για να διαφημίσουμε το έργο μας. Αντί, λοιπόν, να είχαν έρθει να κάνουν προβολή και εκτενές αφιέρωμα στον Φιλαθλητικό, χωρίς φυσικά χρήματα, όπως είχαν χρέος να κάνουν, αυτοί κοπίασαν για να μας δυσφημίσουν!!! Ε, έχουν πλάκα…!!!
Κι έχουν πλάκα, όχι με την κομπογιαννίτικη δημοσιογραφία που δείχνουν να επέλεξαν. Αυτό είναι λυπηρό, ειδικά αν συνεχίσουν… Θέλω να πιστεύω ότι το πάθημα αυτό θα τους γίνει μάθημα και η διένεξη θα τους επαναφέρει στο σωστό δρόμο… Έχουν πλάκα, γιατί μία ακόμη αθλήτρια του Φιλαθλητικού, η Αθηνά Γιαννουσά, πολλάκις πανελληνιονίκης στο στυλ της ελευθέρας Πάλης, πλέον είναι και «χρυσή» στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στην άμμο (beach wrestling), αλλά και «χρυσή» στο Παγκόσμιο Βετεράνων της Ελευθέρας!!!
Και για να μην πλατειάσω κι άλλο (τι να τους πρωτογράψω άλλωστε από τις διακρίσεις όλων των αθλητών και των στελεχών – παραγόντων), ως αντιπρόεδρος, δηλώνω ανεπιφύλακτα περήφανος για τη δουλειά και την προσφορά του Φιλαθλητικού, ο οποίος στηρίζεται σε μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων (διοικητικών, προπονητών, γονέων και παιδιών). Ενώ και ως ιδιοκτήτης του www.RPNTV.gr [RedPepperNews.gr], δηλώνω ότι θα κάνω ΑΜΕΣΑ πρώτος ένα εκτενές ΑΦΙΕΡΩΜΑ με εικόνα και ήχο (βίντεο) και με πλούσιο φωτογραφικό υλικό, αλλά και με μίνι συνεντεύξεις απ’ όλες και όλους: Τους συντελεστές και πρωταγωνιστές, για να δείτε και να μάθετε την αλήθεια κι εσείς εκτενώς… Αλλά για να τη δουν κι αυτοί στη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΗΜΕΡΑ, μπας και επιλέξουν να αποκαταστήσουν με ισότιμο και δίκαιο τρόπο μέσα από ολόκληρη σελίδα (τουλάχιστον) την πραγματικότητα: Ο ΦΙΛΑΘΛΗΤΙΚΟΣ αποτελεί σωματείο – κόσμημα για τον αθλητισμό, την Πάλη, την Χειροπάλη, την Άρση Βαρών, την Ελλάδα και για ολόκληρο το Χαϊδάρι!!!
ΥΓ.: Τρία «χρυσά παιδιά» του Φιλαθλητικού, τρεις «χρυσές αθλήτριες» κορασίδες πρώτευσαν και οι ΤΡΕΙΣ τους φέτος στις κατηγορίες των κιλών που αγωνίσθηκαν (στις 7 κατηγορίες κιλών στο σύνολο) στο περιφερειακό πρωτάθλημα και προκρίθηκαν για να αγωνιστούν με αξιώσεις, διεκδικώντας μετάλλια, στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα Άρσης Βαρών (Δεκέμβριος 2017).
ΥΓ.2: Η αίθουσα παραχωρήθηκε με όλες τις τυπικές, ουσιαστικές και νόμιμες διαδικασίες, επί εποχής Μαραβέλια, ανανέωσε και ενέκρινε η διοίκηση Σελέκου, όπως θα έκανε ή και θα πράξει οποιαδήποτε διοίκηση εκλεγεί: Είτε Θεόδωρου Σπηλιόπουλου, είτε Βαγγέλη Ντηνιακού, είτε ακόμη και του Ηρακλή Δρούλια! Τα δε πρωινά, ασφαλώς και η αίθουσα είναι στη διάθεση του σχολείου για να κάνουν τα παιδιά γυμναστική! Αλλά ούτε αυτό, που ήταν πανεύκολο να μάθουν δεν έμαθαν… ή σκόπιμα και προπαγανδιστικά απέκρυψαν!
ΥΓ.3: Όπως μπορείτε να δείτε, ιδίοις όμασι, δεν υπογράφει ο δήθεν (κανονικός) δημοσιογράφος το επίμαχο δήθεν ρεπορτάζ της εφημερίδας… Προσωπικά, επιλέγω να υπογράφω πάντα τα γραφόμενα μου με πλήρες και… πραγματικό ονοματεπώνυμο!
Με τιμή, Πάρις Κουρτζίδης
