Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, Σπύρος Καπράλος, μίλησε για την προσωπική, αλλά και εθνική επιτυχία της εκλογής του στην Ένωση Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών, ενώ αναφέρθηκε και στις σχέσεις ΕΟΕ–πολιτείας, επισημαίνοντας την αδυναμία της κυβέρνησης να στηρίξει τον ερασιτεχνικό αθλητισμό.
Μετά από μια μακρά περίοδο εσωστρέφειας στην ΕΟΕ, ευτυχώς επήλθε ειρήνη και ενότητα. Έτσι, ο Σπύρος Καπράλος συμμετείχε στις εκλογές για την Ένωση Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών και εξελέγη σχεδόν παμψηφεί, εκπροσωπώντας επάξια την Ελλάδα. Ο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, μιλώντας αποκλειστικά στο RpnTv.gr (και παράλληλα στην εφημερίδα «axia news» του Σαββατοκύριακου, όπου δημοσιεύθηκε το πρώτο μέρος), εξηγεί τη ζημιά που έγινε σε επίπεδο χορηγιών Ελλήνων αθλητών στον δρόμο για την Ολυμπιάδα του Τόκυο, ενώ αναφέρεται στις αδυναμίες της πολιτείας να διασφαλίσει χρήματα και ανάπτυξη στον ελληνικό ερασιτεχνικό αθλητισμό, αλλά και στις στρεβλώσεις της κυβέρνησης να επιφέρει δικαιοσύνη και διαφάνεια…
Αναλυτικά η συνέντευξη στον Πάρι Κουρτζίδη:
Τελικά, οι Έλληνες ενωμένοι μπορούν να διακρίνονται; Αναφέρομαι στην πρόσφατη δική σας προσωπική αλλά και εθνική επιτυχία, να εκλεγείτε στην Ένωση Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών Επιτροπών.
– Κοιτάξτε, νομίζω ότι η επιτυχία στις εκλογές των Ευρωπαϊκών Ολυμπιακών επιτροπών δεν οφείλεται στο ότι οι Έλληνες είναι ενωμένοι ξανά. Οφείλεται στο ότι οι συνάδελφοί μου στις ευρωπαϊκές ολυμπιακές επιτροπές εκτίμησαν την παρουσία μου τα προηγούμενα χρόνια στο συμβούλιο των ευρωπαϊκών ολυμπιακών επιτροπών, τη δουλειά μου, τον χαρακτήρα μου και την προσφορά μου πάνω στο ολυμπιακό κίνημα της Ευρώπης. Μην ξεχνάμε ότι ήμουν πρόεδρος στους πρώτους ευρωπαϊκούς ολυμπιακούς αγώνες που έγιναν στο Μπακού, οι οποίοι πήγαν και πάρα πολύ καλά και για αυτόν τον λόγο μού ανέθεσαν και την προεδρία της συντονιστικής επιτροπής στους δεύτερους ευρωπαϊκούς αγώνες το 2019 και βεβαίως με τίμησαν με την ψήφο τους και την εκλογή μου στην Ένωση, παίρνοντας τις περισσότερες ψήφους.
Η αλήθεια πάντως είναι ότι όσο υπήρχε η εσωτερική φαγωμάρα η εικόνα της χώρας αλλά και η δική σας προσωπικά δεν ήταν οι καλύτερες δυνατές. Είχαν πληγεί και η εθνική και η προσωπική σας εικόνα.
– Τον τελευταίο ενάμιση χρόνο λέγονταν πράγματα από τρίτους για μένα, που δυστυχώς προέρχονταν μέσα από τη χώρα μας, τα οποία χαλούσαν την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό. Παρ’ όλα αυτά, νομίζω ότι αυτή η ψήφος εμπιστοσύνης που μου έδειξαν οι ολυμπιακές επιτροπές ήταν κάτι πολύ σημαντικό, που μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω. Δεν είναι μικρό πράγμα όταν ανακοινώνεται το αποτέλεσμα να σηκώνεται ο πρόεδρος της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής και να έρχεται και να σε συγχαίρει για την εκλογή αυτή. Δεν είναι τυχαίο που είχα 41 ψήφους στις 48 χώρες που συμμετείχαν. Δεν είναι τυχαίο ότι για όλες τις μεγάλες αποφάσεις, οι Ευρωπαίοι στρέφονται σε μένα για να δουν ποια είναι η άποψή μου πάνω στο τι θα προχωρήσουμε να κάνουμε. Όλα αυτά δίνουν μία δύναμη, η οποία αντανακλά στην Ελλάδα και είναι πολύ σημαντικό να ακούγονται θετικά νέα για τη χώρα στο διεθνές στερέωμα.
Αυτό θα μπορούσαμε να πούμε ότι σας δίνει κάποιο πρόκριμα, ώστε να βρεθείτε στη θέση του μέλους της ΔΟΕ. Να είστε ο επόμενος Έλληνας «αθάνατος»;
– Δεν υπάρχουν προκρίματα. Η ΔΟΕ είναι ένας αυτοτελής οργανισμός. Όταν έρθει η ώρα θα αποφασίσει μόνη της. Όταν θα θελήσει να έχει και πάλι Έλληνα μέλος. Νομίζω ότι είναι ένα τεράστιο λάθος της ΔΟΕ να μην έχει Έλληνα μέλος και είναι κάτι το οποίο θα το παλέψουμε όσο μπορούμε, ώστε η χώρα που γέννησε τους Ολυμπιακούς Αγώνες να μην υφίσταται αυτή την προσβολή με το να μην έχει μέλος στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.
Έχουμε μερίδιο ευθύνης για το γεγονός ότι μέχρι τώρα δεν υπήρξε εκλογή Έλληνα;
– Βεβαίως έχουμε μερίδιο ευθύνης. Ευθύνη πρώτα από όλα έχουν αυτοί οι οποίοι υπήρξαν μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής από την Ελλάδα. Ευθύνη έχουμε κι εμείς με τα προβλήματα τα οποία δημιουργήσαμε στην Ελλάδα, και αναφέρομαι στην εκλογική διαδικασία που πήρε όλο αυτό το χρονικό διάστημα μέχρι να εκλέξουμε τη νέα διοίκηση και τα όργανα της ΕΟΕ.
Τώρα αυτό το «άσχημο κεφάλαιο» έκλεισε; Μπορούμε να λέμε ότι από εδώ και πέρα πάμε πράγματι ενωμένοι, ή ήταν μια συνθηκολόγηση; Ένα ας το πούμε αναγκαίο καλό ή κακό, το οποίο συνέβη;
– Εκλογές δεν πρόκειται να ξαναέχουμε! Παρόλο που με συγχαίρανε όλοι, γιατί έκανα ένα ρεκόρ: Εξελέγην δύο φορές μέσα στον ίδιο χρόνο πρόεδρος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής! Αστειεύομαι… Ήταν κακό όλο αυτό που έγινε. Ήταν κακή η δημοσιότητα που πήρε και βεβαίως ήταν κακά αυτά που ακούγονταν στους διαδρόμους έξω από την Ελλάδα, γιατί αυτό δημιούργησε από τη μία μεριά ειρωνικά σχόλια για την πατρίδα μας και για τον τρόπο που λειτουργεί η δημοκρατία στην πατρίδα μας. Από την άλλη δημιούργησε προβλήματα στο εσωτερικό της χώρας. Για παράδειγμα, είχαμε ένα πολύ επιτυχημένο πρόγραμμα, που λεγόταν «Υιοθετήστε έναν αθλητή στον δρόμο για το Ρίο». Οι άνθρωποι οι οποίοι είχαν βοηθήσει και πήραν τη χαρά και είδαν ότι οι αθλητές οι περισσότεροι από αυτούς που υιοθετήθηκαν να φέρνουν μετάλλια ή είχαν επιτυχίες και είχαν καταφέρει να προκριθούν για το Ρίο. Αυτοί οι άνθρωποι, λοιπόν, στη συνέχεια, διαβάζοντας και ακούγοντας για αυτά που συνέβαιναν το προηγούμενο διάστημα στην Ελληνική Ολυμπιακή Επιτροπή, πολλοί από αυτούς μας γύρισαν την πλάτη. Και αυτό για μένα είναι καταστροφικό για τον ελληνικό αθλητισμό.
Και τώρα; Το πρόγραμμα αυτό τώρα που βρίσκεται; Είστε αισιόδοξος ότι μετά το «φρενάρισμα» που λέτε θα μπορέσει ξαναπάρει μπροστά; Αυτοί που γύρισαν την πλάτη, βλέπετε να θέλουν τώρα που λύθηκε το πρόβλημα να στηρίξουν ξανά την ΕΟΕ και τους Έλληνες αθλητές;
– Αν ήταν ένα απλό φρενάρισμα θα ήταν εύκολα τα πράγματα. Γιατί μετά το φρενάρισμα ξαναβάζει κανείς μπροστά το αυτοκίνητο και τρέχει… Ήταν πολύ χειρότερο από φρενάρισμα αυτό που συνέβη. Χάσαμε ένα μεγάλο μέρος της αξιοπιστίας μας. Η αξιοπιστία κερδίζεται δύσκολα και παίρνει χρόνο. Χάνεται όμως πολύ εύκολα. Χρειάζεται πάλι προσπάθεια από την αρχή, ώστε να πείσουμε τους ανθρώπους αυτούς ότι οι προθέσεις μας είναι καλές, καθώς η πολιτεία συνεχίζει να μη βοηθάει τον υψηλό αθλητισμό, τον οποίο υπηρετούμε. Τα χρήματα του προϋπολογισμού των ομοσπονδιών πηγαίνουν κυρίως για να καλύψουν λειτουργικές ανάγκες των ομοσπονδιών και όχι για τον αθλητισμό. Ούτε τον αναπτυξιακό. Γιατί τον αναπτυξιακό, για να μην κοροϊδευόμαστε, τον πληρώνουν οι γονείς των αθλητών, όταν κάθε ομοσπονδία έχει θεσπίσει να πληρώνει ο αθλητής –όχι μόνο για να προπονείται στον σύλλογό του, αλλά– ακόμη και για να λαμβάνει μέρος στα εθνικά πρωταθλήματα! Για τι αθλητισμό ανάπτυξης μιλάμε ότι κάνει το κράτος; Οι γονείς και οι αθλητές πληρώνουν τον αθλητισμό. Από την άλλη, τον υψηλό αθλητισμό ποιος τον πληρώνει; Δεν δίνει χρήματα το κράτος. Εδώ διαβάζουμε και μαθαίνουμε ότι υπάρχουν Έλληνες αθλητές που πηγαίνουν μόνοι τους με δικά τους έξοδα σε ευρωπαϊκά και σε παγκόσμια πρωταθλήματα, η δε εκάστοτε ομοσπονδία τους τα καλύπτει μόνο αν φέρουν επιτυχίες! Αν όντως καλύψει τα έξοδα… και όταν τους τα δώσει! Εδώ, οι αθλητές που μας φέρνουν επιτυχίες δυστυχώς έχουν τέσσερα χρόνια να πάρουν το πριμ από τις επιτυχίες τους! Τι να πεις όταν το κράτος κινείται στο να καταργήσει τα κίνητρα για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό; Ο αθλητισμός βάλλεται από το ίδιο το κράτος. Όταν λέμε ότι τα οικονομικά της χώρα αυτή τη στιγμή έχουν αποκτήσει μια σταθερότητα, για το μόνο πράγμα που μιλάμε είναι για το πώς θα μειωθούν τα χρήματα των προϋπολογισμών των ομοσπονδιών. Επομένως, βάλλεται ή όχι ο αθλητισμός;
Οι νομικές και δικαστικές εκκρεμότητες που υπήρχαν σε διάφορες ομοσπονδίες μέχρι και πρότινος είναι σε έναν δρόμο σωστό, καθαρό, δίκαιο; Έχετε εικόνα;
– Δεν έχω εικόνα, ούτε είναι ρόλος μου αυτός. Ό ρόλος αυτός είναι του υπουργείου Αθλητισμού και της γενικής γραμματείας Αθλητισμού που εποπτεύουν τις αθλητικές δραστηριότητες. Ρόλος της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής το ξαναλέω και πάλι είναι να βοηθήσει τους υψηλού επιπέδου αθλητές να κάνουν τη δουλειά τους. Και η δουλειά τους ποια είναι; Να μπορέσουν να πάρουν μέρος, να αγωνιστούν στους μεγάλους αγώνες. Να πάρουν τις περισσότερες προκρίσεις στους διεθνείς αγώνες και να φέρουν όσο το δυνατόν καλύτερες διεθνείς διακρίσεις για τη χώρα. Κι αυτό ακριβώς προσπαθούμε να κάνουμε.
Έχοντας υπάρξει αθλητής εθνικών και ολυμπιακών ομάδων, νομίζω πως είμαι από τους δημοσιογράφους που μπορούν να έχουν άποψη, κι έχω αρθρογραφήσει πάνω στο θέμα της προσπάθειας που έγινε να αφαιρεθούν οι άδειες ΠΡΟΠΟ από ολυμπιονίκες. Τους δόθηκαν κάποια προνόμια και τώρα οι Ολυμπιονίκες καλούνται να επιλέξουν τα σώματα των ενόπλων δυνάμεων ή τις άδειες του ΟΠΑΠ. Στις 14 του μηνός αποφασίζει τελεσίδικα μάλιστα το ΣτΕ επ’ αυτού. Έχετε εσείς άποψη; Το βρίσκετε δίκαιο αυτό που θέλει η κυβέρνηση;
– Είναι και αυτό μέρος του αλαλούμ της γενικότερης ελληνικής πολιτείας. Όταν η πολιτεία ήρθε και έδωσε τα διάφορα κίνητρα και προνόμια στους αθλητές: οικονομικά, ή ακόμα και τα πρακτορεία ΠΡΟΠΟ, τότε γιατί ακόμη ο ΟΠΑΠ ήταν κρατικός, το έκανε για να επιβραβεύσει τους αθλητές με αυτόν τον τρόπο και να καλύψει δικές της αδυναμίες και στρεβλώσεις. Δεν μπορεί να έρχεται τώρα και να αφαιρεί η πολιτεία τα προνόμια τα οποία έχει ήδη δώσει. Είναι τρελό αυτό το πράγμα! Δεν υπάρχει πουθενά! Είναι σαν να σου πει κάποιος άλλαξα σήμερα τν νόμο, ο νόμος παλιά ήταν διαφορετικός, αλλά εσύ θα τιμωρηθείς με τον σημερινό νόμο για πριν! Δεν γίνονται αυτά τα πράγματα! Πρέπει να υπάρχει λογική, και δυστυχώς πολλές φορές σε αυτό το πολυδαίδαλο σύστημα δημιουργούνται ιστορίες καθημερινής τρέλας, που τις βλέπουμε παντού και όχι μόνο στον αθλητισμό.
«Οι προϋπολογισμοί των ομοσπονδιών να μη μειωθούν»
Σχέδιο εθνικό έχει ανάγκη αυτή τη στιγμή ο αθλητισμός; Και πώς μπορεί να πιεστεί η κυβέρνηση και γενικά η πολιτεία για να χαραχθεί ένας τέτοιος σχεδιασμός;
– Μεγαλόπνοα σχέδια έχουμε χορτάσει να ακούμε πολλές φορές. Μιλάμε εδώ για απλά πράγματα. Πρέπει: 1) Οι προϋπολογισμοί των ομοσπονδιών να μη μειωθούν. Μάλιστα, θα πρέπει να αυξηθούν! 2) Πρέπει να υπάρχει έλεγχος στο πού ξοδεύονται τα χρήματα των Ελλήνων φορολογούμενων. Δεν είναι δυνατόν αυτά τα χρήματα να πηγαίνουν σε πολλά άλλα πράγματα… εκτός από τον πραγματικό αθλητισμό. Και εξηγούμαι: Όταν το είχα πει αυτό, ο τότε υπουργός με είχε στείλει στον εισαγγελέα για να πω τι γίνεται, ενώ το πιο απλό πράγμα ήταν το κράτος, η γενική γραμματεία Αθλητισμού να κάνει αυτό που λένε οι νόμοι. Πρώτον, να πάει να κάνει ελέγχους στις ομοσπονδίες. Δεύτερον, να βγάζει γρήγορα πορίσματα. Τρίτον, να στείλουν στον εισαγγελέα αυτούς οι οποίοι έχουν καταχραστεί αυτά τα χρήματα. Και έχουμε πολλές περιπτώσεις που έχουν γίνει αυτά τα πράγματα και τα πορίσματα παραμένουν ακόμη στα συρτάρια… Γιατί, άραγε;
Για τη σχέση ΕΟΕ – υπουργείου Αθλητισμού
Τη συνεργασία σας με τον κ. Βασιλειάδη πώς θα την χαρακτηρίζατε; Ομολογουμένως έπαιξε με επιτυχία τον ρόλο του διαμεσολαβητή, συνεισέφερε στο να ολοκληρωθούν οι εκλογές και τελικά σήμερα να υπάρχει ηγεσία στην ΕΟΕ. Από εκεί και πέρα, όμως;
– Πράγματι, ο κ. Βασιλειάδης βοήθησε πάρα πολύ σε αυτήν τη δύσκολη κατάσταση που είχε δημιουργηθεί. Ο ρόλος μας, όμως, της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, είναι να είμαστε πάντοτε σύμβουλοι του εκάστοτε υπουργού αθλητισμού. Και πάντα είμαστε στο πλευρό του για να τον βοηθούμε να λαμβάνει τις σωστές αποφάσεις. Άλλωστε, υπάρχει μια σοφία εδωπέρα στην Ολυμπιακή Επιτροπή, συμπυκνωμένη σοφία, από πάρα πολλά χρόνια, από πάρα πολλούς ανθρώπους που έχουμε περάσει μέσα από τον αθλητισμό. Επομένως, ας μας χρησιμοποιήσει. Και δεν είναι μόνο ο κ. Βασιλειάδης, το λέω για την εκάστοτε πολιτική ηγεσία.
Επειδή όμως σήμερα υπουργός είναι ο κ. Βασιλειάδης, επιμένω στην ερώτησή μου: Βρίσκεται σε ανοιχτή γραμμή με την ΕΟΕ; Μαζί σας; Ακούει αυτά που είπατε και πιο πριν στη συνέντευξη μας; Βοηθάει και με ποιον τρόπο στο να αυξηθούν τα έσοδα των προϋπολογισμών; Βοηθάει στη διαφάνεια και επιβλέπει αν γίνεται σωστά η διαδικασία των ελέγχων για το πού πάνε τα χρήματα; Για να βγουν γρήγορα πορίσματα; Γιατί δεν έχουμε ακόμη εικόνα σχετικά με τους ελέγχους που ήδη έχουν γίνει;
– Είμαστε οι φυσικοί σύμμαχοι του κάθε υπουργού αθλητισμού για να μπορέσει να βγει όλο το αθλητικό κίνημα μπροστά. Να επιδιώξει να πάρει το μερίδιο της πίτας που αναλογεί στον αθλητισμό. Να επιφέρει διαφάνεια. Επομένως, το ξαναλέω: Ας μας χρησιμοποιήσει. Γιατί και αυτός, ο υπουργός αθλητισμού εννοώ, έχει να διεκδικήσει χρήματα αντιστοίχως από τον υπουργό παιδείας, από τον υπουργό άμυνας, από τον κάθε υπουργό… Και όπως καταλαβαίνετε, όλοι έχουν επιτακτικές ανάγκες. Και πράγματι υπάρχουν επιτακτικές ανάγκες. Άρα, το θέμα είναι με τι σθένος και με τι δύναμη και με ποια επιχειρήματα θα μπορέσει να διεκδικήσει τη μερίδα που αναλογεί στον ελληνικό αθλητισμό. Να πείσει ότι υπάρχει διαφάνεια και όχι κατασπατάληση. Είμαστε υποχρεωμένοι να τον βοηθήσουμε, όπως τον εκάστοτε υπουργό. Πόσω μάλλον τον κ. Βασιλειάδη, που πράγματι έχει σταθεί πολύ κοντά μας.
Σε σχέση με τον ιδιωτικό τομέα, πώς θα μπορούσε να υπάρχει μία συνεργασία μεταξύ ΕΟΕ, υπουργείου Αθλητισμού και ιδιωτικού τομέα ώστε να μπορέσουν να αυξηθούν τα έσοδα στον ελληνικό αθλητισμό.
– Ο ιδιωτικός τομέας θα σταθεί κοντά μόνο αν σιγουρευτεί ότι τα λεφτά που θα δώσει θα πάνε για τον σκοπό τον οποίο τα δίνει. Γι’ αυτό ήταν τόσο επιτυχημένο το πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή στον δρόμο για το Ρίο». Γιατί οι επιχειρηματίες οι οποίοι βοήθησαν την προσπάθεια είχαν απευθείας επαφή με τους αθλητές. Δεν πήγαιναν τα χρήματα μέσω μεσαζόντων, δηλαδή της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, των ομοσπονδιών, που πολλές φορές ξέρετε όταν υπάρχουν μεσάζοντες ή άλλες ανάγκες τα χρήματα δεν καταλήγουν στον σκοπό για τον οποίο δίνονται. Κι αυτή ήταν η μεγάλη επιτυχία του προγράμματος τότε. Κι αυτή την επιτυχία πολλές ομοσπονδίες προσπάθησαν να πολεμήσουν. Γιατί θέλουν τα χρήματα να πηγαίνουν μέσω αυτών. Για να μπορούν να εξασκούν πολιτική ή να κάνουν άλλα πράγματα. Ε, αυτό το μοντέλο δεν περπατάει. Αυτό το μοντέλο περπάτησε όταν οι ομοσπονδίες πηγαίνουν και γίνονται ζητιάνοι έξω από το γραφείο του κάθε υπουργού Αθλητισμού.
Έχει μπει σε φάση εφαρμογής αυτό το πρόγραμμα για την επόμενη Ολυμπιάδα;
– Αυτό το πρόγραμμα ήταν το πρώτο πράγμα που βάλαμε όταν άρχισε η καινούργια θητεία της ΕΟΕ. Δυστυχώς τα εσωτερικά τα δικά μας, οι δικαστικές και άλλες διαμάχες το έκαναν να σταματήσει. Τώρα πρέπει πάλι από την αρχή να το ξεκινήσουμε για να μπορέσουμε να πείσουμε ανθρώπους, καθώς ορισμένοι αθλητές ήδη κατάφεραν και βρήκαν χορηγούς και θα πρέπει να καταφέρουν και οι υπόλοιποι γιατί για αυτούς πρέπει να αγωνιζόμαστε που περνάνε πάρα πολύ δύσκολα.
Δύσκολα γιατί οι ομοσπονδίες τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να τους βοηθήσουν ή γιατί επιλέγουν να βοηθήσουν κάτι άλλο και όχι αυτούς. Γιατί οι αθλητικές εγκαταστάσεις υποφέρουν, δεν υπάρχουν ή δεν είναι σε τέτοια κατάσταση ώστε να προπονούνται αθλητές υψηλού επιπέδου. Και τρίτον, δεν έχουν τη δυνατότητα να ακολουθήσουν τα προγράμματα που ακολουθούν αντίστοιχοι αθλητές των άλλων προηγμένων αθλητικά χωρών.
Και μάλιστα δεν μιλάμε μόνο για τις πλούσιες χώρες, αλλά για χώρες που ήταν πολύ πίσω μας στο παρελθόν και που έχουν κάνει βήματα και μας προσπερνούν πολύ γρήγορα χωρίς να το καταλάβουμε.
Κλείνοντας τη συνέντευξη σας αυτή, θα ήθελα να μας πείτε, στον δρόμο για το Τόκιο, λοιπόν, ποια είναι τα βήματα, πέρα από το πρόγραμμα αυτό της υιοθεσίας, που γρήγορα πρέπει να κάνει η Ελλάδα, ούτως ώστε να μπορέσουμε να γευτούμε πάλι τη χαρά της επιτυχίας και της περηφάνιας;
– Καταρχάς νομίζω ότι πρέπει να ξεκινήσουμε από τις συζητήσεις που γίνονται για την κατάργηση των κινήτρων που λένε πως θα πρέπει να καταργηθούν για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Αντίθετα πρέπει να δώσουμε κίνητρα στους νέους αθλητές. Αφού πια δεν μπορεί η πολιτεία να δώσει οικονομικά κίνητρα, να τους δώσει κίνητρα για τις σπουδές τους ώστε αυτά τα παιδιά όταν φτάσουν σε μια ηλικία να μη σταματούν τον αθλητισμό για να κοιτάξουν το μέλλον τους. Δεύτερον, πιστεύω και αυτοί οι οποίοι έχουν κίνητρα, αυτοί όλοι για όσο διάστημα συνεχίζουν και αγωνίζονται για την Ελλάδα πρέπει να έχουν όσο το δυνατόν μεγαλύτερες διευκολύνσεις, και αυτοί και οι προπονητές τους, ώστε να μπορούν να πηγαίνουν στους αγώνες και να αγωνίζονται και να προπονούνται. Τρίτον, πρέπει να υπάρχει σε κάθε ομοσπονδία ένα κομμάτι που θα χειρίζεται τον υψηλό αθλητισμό, ώστε να τους διευκολύνουν και βέβαια εμείς σαν Ολυμπιακή Επιτροπή κάνουμε διάφορα βήματα. Πρώτον το καινούργιο πρόγραμμα «Υιοθετήστε έναν αθλητή στον δρόμο για το Ρίο», δεύτερο διαπραγματευόμουν ακόμα και την περασμένη εβδομάδα με τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή να εξασφαλίσουμε όσο το δυνατό περισσότερες υποτροφίες για αυτά τα παιδιά. Κι ενώ η ΔΟΕ είχε ορίσει ένα ανώτατο πλαφόν, για μας έδωσε το διπλάσιο, άρα και αυτό θα βοηθήσει τους αθλητές. Τρίτον, προχωράμε να φτιάξουμε μία επιστημονική επιτροπή, που θα υπάρχουν γιατροί από όλες τις ειδικότητες για να μπορούν τους αθλητές της προολυμπιακής ομάδος να τους εξετάζουν δωρεάν όλο αυτό το διάστημα. Κάνουμε συνεργασία με γυμναστήρια για να πηγαίνουν εκεί πέρα οι αθλητές της προολυμπιακής ομάδος να γυμνάζονται.
Άρα προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε τον ιδιωτικό τομέα, ώστε να δώσουμε στους αθλητές το κάτι παραπάνω, μπορεί να μην είναι χρήμα, αλλά είναι διάφορες υπηρεσίες, οι οποίες σήμερα είτε τις τσιγκουνεύονται γιατί δεν έχουν για άλλα πιο βασικά πράγματα και οι οποίες θα τους βοηθήσουν στην προετοιμασία τους.
Άρα κάνουμε πράγματα για τους αθλητές. Και τις υποτροφίες θα τους βρούμε και χορηγούς σε πολλές περιπτώσεις θα μπορέσουμε να βρούμε και ευελπιστούμε να μη δημιουργούνται κακά προηγούμενα σαν αυτά που μας ταλάνισαν τον τελευταίο χρόνο και μας έκαναν να χάσουμε την αξιοπιστία μας, άρα μας δυσκολεύουν τη δουλειά μας από εδώ και μπρος στην προσπάθεια προσέλκυσης χρημάτων από τον ιδιωτικό τομέα.
Πηγή: RpnTv.gr
