Με την πλάτη στο ταπί η ελληνική πάλη
Διευθυντή Επικοινωνίας, Στρατηγικής και Μάρκετινγκ απέκτησε η Ελληνική Ομοσπονδία Πάλης (ΕΟΦΠ). Και πολύ καλά έκανε, αφού ΚΑΙ αυτοί οι τομείς είναι ουσιαστικοί στην προσπάθεια ανάπτυξης ενός αθλήματος. Αθλητές, όμως, που να μπορούν να σταθούν αξιοπρεπώς στα διεθνή πρωταθλήματα θ’ αποκτήσει κάποτε ξανά η ελληνική πάλη;
Το ερώτημα τίθεται μετά τα τραγικά αποτελέσματα των Ελλήνων στα παγκόσμια πρωταθλήματα εφήβων και παίδων – κορασίδων. Στις νεανίδες δεν εκπροσωπηθήκαμε. Ας δούμε συνοπτικά τι έκαναν οι Ελληνες, που αγωνίσθηκαν σε αυτά:
Εφηβοι: Ελληνορωμαϊκή: 66 κιλά: 26ος, 74κ.: 15ος (αποκλείσθηκε από τον Αλβανό), 84κ.: 16ος, 96κ.: 18ος, 120κ.: 13ος. Συνολικά αποτελέσματα: 0 νίκες – 5 ήττες.
Ελευθέρα: 66κ.: 23ος, 74κ.: 28ος, 84κ.: 19ος, 120κ.: 15ος (έχασε από τον Τυνήσιο). Σύνολο: 0 νίκες – 4 ήττες. Καλύτερος Ελληνας ήταν ο… Καναδός, Γιάννης Ναρλίδης (14ος στα 96κ.).
Παίδες: Ελευθέρα: 58κ.: 14ος ο Φώτης Παπαδάκης με μία νίκη (επί του Ιταλού) και μία ήττα, 63κ.: 19ος, 69κ.: 20ος, 76κ.: 10ος ο Σπύρος Τσακαλίδης με 1 (επί του Λετονού) – 1, 100κ.: 13ος. Σύνολο: 2 νίκες – 6 ήττες. Η Ελλάς, με 1 βαθμό, κατετάγη 26η.
Ελληνορωμαϊκή: 50κ.: 21ος, 54κ.: 24ος, 63κ.: 19ος, 69κ.: 15ος, 76κ.: 18ος, 85κ.: 12ος (ηττήθη από τον Νοτιοαφρικανό). Σύνολο 0-6.
Κορασίδες: 70κ.: 17η: Σύνολο 0 νίκες – 1 ήττα.
Γενικό σύνολο νικών – ηττών: 2-22.
Σκεφθείτε δε, ότι η Ελλάς δεν εκπροσωπήθηκε σε όλες τις κατηγορίες βάρους. Αυτοί που αγωνίσθηκαν είναι, θεωρητικά, οι κορυφαίοι…
Αν αυτός ο απολογισμός μπορεί να θεωρηθεί ικανοποιητικός για το αποκληθέν, δικαιολογημένα, κάποτε, «άθλημα των Ολυμπιονικών», τότε περιττεύει κάθε περαιτέρω συζήτηση. Επειδή, φυσικά, όμως, είμαστε βέβαιοι, ότι ουδείς άνθρωπος της πάλης πιστεύει κάτι τέτοιο, περιμένουμε να δούμε, τι θα γίνει ώστε τα προσεχή χρόνια να έχουμε αθλητές, που θα μπαίνουν στην δεκάδα. Δεν μιλάμε για μετάλλια. Απλώς για θέσεις στην βαθμολογούμενη δεκάδα.
Γνωρίζουμε πολύ καλά, πως υπάρχουν μεγάλες οικονομικές δυσκολίες. Δεν είναι εύκολο -τουναντίον, είναι πολύ δύσκολο- να διατηρεί η ΕΟΦΠ μόνιμες εθνικές ομάδες, ώστε να γίνονται καλές προετοιμασίες. Μήπως, όμως, έτσι και αλλιώς, «αρμενίζουμε στραβά»; Τ’ αποτελέσματα αυτό δείχνουν.
Δεν είμαστε ειδικοί της πάλης, ώστε να προτείνουμε λύσεις. Σίγουρα, όμως, υπάρχουν τέτοιοι. Εντός και εκτός της Ομοσπονδίας. Αυτό που πρέπει να γίνει, λοιπόν, είναι, όσοι αγαπούν το άθλημα και το γνωρίζουν, να καθίσουν γύρω από ένα τραπέζι και να συζητήσουν χωρίς προκαταλήψεις. Να γίνει ανοιχτή και ελεύθερη συζήτηση, χωρίς πείσματα και εγωισμούς. Τούτο, εφόσον αγαπούν πράγματι την πάλη.
Κι’ ένα άλλο ερώτημα: Η συμμετοχή των νεαρών αθλητών μας στα παγκόσμια πρωταθλήματα, τελικά τους κάνει καλό ή κακό; Τους ωφελεί (απόκτηση εμπειρίας) ή τους βλάπτει, δεδομένου ότι οι συνεχείς ήττες, μερικές δε, εξ αυτών συντριπτικές, τους ρίχνουν, όχι μόνο στο ταπί, αλλά, κυρίως, ψυχολογικά; Υπάρχουν και οι δύο απόψεις. Χρήσιμο θα ήταν, συνεπώς, ν’ αποτελέσει και αυτό το ζήτημα αντικείμενο ενδελεχούς μελέτης και συζήτησης.
Ο πρόεδρος της ΕΟΦΠ, Κώστας Θάνος υπήρξε σπουδαίος παλαιστής. Αρα ουδείς μπορεί να ισχυρισθεί ότι δεν γνωρίζει το άθλημα. Γι’ αυτό όλοι οι άνθρωποι της πάλης, και όσοι την αγαπάμε, περιμένουμε πολλά από αυτόν και την διοίκηση της Ομοσπονδίας. Νομίζουμε, δικαιολογημένα…
http://athlitismoska.blogspot.gr/2013/08/blog-post_28.html?spref=fb