Κοπή πίτας στην σχολή ναυτικών δοκιμών.

Καλή Χρονιά με υγεία και ευτυχία

Η παράσταση “Ο δρόμος για την ευτυχια” της Δώρας Λοΐζου στην Ζαχάρω

Ιστιοπλοϊκός Όμιλος Πειραιώς – κοπή πίτας 2020 και βραβεύσεις διακριθέντων αθλητών. Οι καλύτερες ευχές μας για μια εξαιρετική ολυμπιακή χρονιά!

Ο αθλητισμός δεν επηρεάζει τις κοινωνίες μόνο επειδή η άθληση συσχετίζεται με την καλή υγεία. Εισφέρει σημαντικά στην κοινωνική, πολιτιστική, τουριστική και οικονομική ζωή τους. Αναγνωρίζεται ολοένα και περισσότερο ως ένας οικονομικός παράγων που μπορεί να επιδράσει σε μία σύγχρονη κοινωνία, κυρίως στην τουριστική της ανάπτυξη. Ενίοτε, έχει την δυναμική να αλλάξει τον χαρακτήρα μίας ολόκληρης περιοχής, πόλης ακόμα και  χώρας.

Αποτελεί χρηστικό εργαλείο όχι μόνο για την κεντρική διοίκηση όσο κυρίως για την τοπική αυτοδιοίκηση. Ως παραδείγματα για το πως η τοπική αυτοδιοίκηση προσπαθεί να χρησιμοποιήσει τον αθλητισμό ως μέσο ανάπτυξης του τουρισμού και της οικονομίας, από εικοσαετίας επιδεικνύονται πόλεις όπως το Ντένβερ, το Σικάγο, το Κλήβελαντ και η Βαλτιμόρη στις ΗΠΑ, το Μπίρμπινγκχαμ, το Σέφιλντ, το Μάντσεστερ του Η.Β. κα. Επισημαίνεται επίσης ότι οι πόλεις που δεν θέλουν να υιοθετήσουν ανάλογη πολιτική εάν πάρουν μέρος στον σύγχρονο τον παγκόσμιο ανταγωνισμό είναι καταδικασμένες να μείνουν στην αφάνεια. Εξαιρετικής σημασίας στο εξής για την δική μας οικονομία είναι να βάλουμε όσο το δυνατόν περισσότερες ελληνικές πόλεις και περιφέρειες ανάμεσά τους.

Παρόλο που κάποιοι δεν συμφωνούν με αυτή την πολιτική και την στρατηγική εκμετάλλευση του αθλητισμού προς όφελος των κοινωνιών, η αλήθεια είναι ότι το θέμα του “μάρκετινγκ περιοχής” (place marketing) και της τοπικής ανάπτυξης (civic boosterism) έχουν αναδειχθεί ως θέματα συζήτησης και αναλύσεων στην ακαδημαϊκή βιβλιογραφία  ενώ όλο και πιο πολλές πόλεις παίρνουν την πρωτοβουλία για την διοργάνωση αθλητικών γεγονότων.

Όλοι οι θεωρητικοί αποδέχονται ότι για να μετατρέψουμε μια πόλη σε κέντρο για επιχειρηματικές, πολιτιστικές και οικονομικές δραστηριότητες θα πρέπει να αναπτυχθεί η επιχειρηματικότητα και να γίνουν οι σωστές στρατηγικές μάρκετινγκ. Ειδικά όταν αυτή πόλη εντάσσεται σε μια περιφέρεια, χώρα ή και σε ευρύτερο φάσμα όπως η Ε.Ε.

Στην πράξη, κομβικό σημείο για την επιτυχία είναι το μάρκετινγκ της  πόλης. Οφείλει να είναι περισσότερο ένα είδος ‘branding’, έτσι ώστε οι καταναλωτές να οδηγηθούν να δίνουν σημασία στις αξίες και τις δραστηριότητες που προσφέρει μια πόλη. Δεν πρέπει να λειτουργεί στενά πιεστικά προς τον καταναλωτή. Ούτε να σπαταλά χρήματα σε άσκοπες ή αποσπασματικές ενέργειες. Πρέπει να είναι μέσω έλξης και εξωστρέφειας και εξασφαλίζει την πιστότητα των καταναλωτών έναντι του αθλητικού προϊόντος της πόλης.

Ανεξάρτητα με τον χαρακτήρα που λαμβάνουν οι αθλητικές διοργανώσεις ανάλογα με το μέγεθος ή την μορφή τους (mega, hallmark, major, local community, festivals, sport events ή άλλο) οι επιδράσεις που επιφέρουν τόσο σε οικονομικό όσο και σε κοινωνικό επίπεδο στις πόλεις που τις φιλοξενούν είναι πολύ σημαντικές. Εμφανίζεται έντονη οικονομική και πολιτιστική ανάπτυξη και βελτιώνεται η ολική εικόνα της διοργανώτριας πόλης.       Οι περισσότερες εμπειρικές μελέτες ασχολούνται με τις οικονομικές επιπτώσεις με απαρχή την υπόθεση ότι τα οικονομικά οφέλη που απορρέουν από την οργάνωση και την τέλεση τέτοιων γεγονότων αποτελούν και το βασικότερο παράγοντα διεξαγωγής τους.

Για παράδειγμα, όταν μελετήθηκε το οικονομικό επακόλουθο της τέλεσης του “British Open” στo Carnoustie, εξήχθη το συμπέρασμα ότι ο πιο σημαντικός παράγων για την δημιουργία θετικών ή αρνητικών επιδράσεων στην τοπική οικονομία είναι το αν υπάρχει θετική ή αρνητική αναλογία μεταξύ των αγορασμένων από τους τουρίστες ή επισκέπτες (οι οποίο παράλληλα είναι και καταναλωτές του αθλητικού προϊόντος), αγαθών της τοπικής αγοράς και της συνολικής αξίας των αγαθών και υπηρεσιών.

Επίσης, όταν εξετάζεται η σπουδαιότητα των εκδηλώσεων τύπου festival για την ανταγωνιστικότητα των πόλεων, βγαίνει το συμπέρασμα υποστηρίζει ότι αυτού του είδους οι εκδηλώσεις συνιστούν πια κύριο παράγοντα για να δημιουργηθούν στρατηγικές προσέλκυσης  τουριστών εξαιτίας του ότι συντελούν στην εισροή εισρέουν “νέου χρήματος” στην  οικονομία της περιοχής.

Αν λάβουμε υπόψη ότι σε ορισμένες χώρες μέχρι και το 25% των εσόδων του τουρισμού προέρχεται από αυτό το σύγχρονο και αναπτυσσόμενο είδος του αθλητικού τουρισμού είναι προφανές ότι μια κατ’ εξοχήν τουριστική χώρα όπως η Ελλάδα δεν έχει την πολυτέλεια να απεμπολήσει αυτή την ευκαιρία!

Σταυρούλα Ζυγούρη

Ολυμπιονίκης της πάλης

Καθηγήτρια Φ.Α. – Main Public Management

https://new-economy.gr/2019/11/29/μια-σπουδαία-ευκαιρία-που-δεν-πρέπει-ν

Τις προηγούμενες ημέρες ο Υφυπουργός Αθλητισμού έφερε προς ψήφιση στη βουλή ένα νομοσχέδιο για τον αθλητισμό, νομοσχέδιο που είδαν με καλό μάτι και οι Ολυμπιονίκες με κάποιες όμως λεπτομέρειες στις  οποίες θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή όπως μας ανέφερε η Ολυμπιονίκης Πάλης Βούλα Ζυγούρη όταν επικοινωνήσαμε μαζί της .

Προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης του αθλητισμού οι βασικοί άξονες του νομοσχεδίου

1) Με το νομοσχέδιο αυτό η Ελληνική Πολιτεία επιχειρεί να παρέμβει για να περιορίσει σημαντικά προβλήματα του σύγχρονου αθλητισμού, η διάσταση των οποίον ξεπερνά πλέον τα στενά όρια μιας αθλητικής Ομοσπονδίας και των οργάνων της. Τέτοια είναι αφενός  η χειραγώγηση των αγώνων και αφετέρου τα διαρκώς αυξανόμενα σε συχνότατα και ένταση κρούσματα αθλητικής βίας. Διότι δεν είναι καν λογικό όταν σημειώνονται αξιόποινες πράξεις να περιμένουμε ότι μια Ομοσπονδία με τα πειθαρχικά όργανα της και το “αυτοδιοίκητο” της να τα αντιμετωπίσει επαρκώς!

2) Επίσης, ρυθμίζονται θετικά οι σχετικές με την αξιοποίηση των Ολυμπιονικών διατάξεις ώστε αυτοί να μπορούν να αξιοποιούνται καλύτερα υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο οι Ολυμπιονίκες να υπηρετούν σε εντελώς άσχετες με το αντικείμενό τους θέσεις κάτι που θα περιοριστεί εφόσον το εν λόγω νομοσχέδιο υπερψηφιστεί. Θα αρθούν γραφειοκρατικά καλύμματα ώστε περισσότεροι Ολυμπιονίκες να στελεχώσουν αθλητικούς φορείς του αθλητισμού λειτουργώντας ως πρεσβευτές του αθλητισμού.

3) Η απεριόριστη παραμονή των ιδίων κατά βάση ατόμων στις κορυφαίες θέσεις του αθλητικού διοικητικού συστήματος ευθύνεται κυρίως για την ανάπτυξη ενός φαύλου κύκλου παθογενειών που εμποδίζουν ανάπτυξη, την πρόοδο και την εναρμόνιση του αθλητισμού μας με όσα η σύγχρονη πραγματικότητα επιβάλλει. Δεν είναι σπάνιοι οι κορυφαίοι παράγοντες που – στην προσπάθειά τους να ελέγξουν το εκλογικό τους σώμα ώστε να μείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες τους – δημιουργούν πελατειακές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό κ.α) σε βάρος όλων μας.

Ο περιορισμός των θητειών Προέδρων και εκτελεστικών μελών είναι το πρώτο βήμα για την καταπολέμηση αυτής της διαφθοράς. Δεν είναι όμως το μόνο και ενδεχομένως να παραμείνει μετέωρο αν δεν  συνοδευτεί από τόσο από τροποποιήσεις στο αυτοδιοίκητο καθεστώτος των κρατικοδίαιτων αθλητικών Ομοσπονδιών όσο και από την θέσπιση έλεγχου σκοπιμότητας στις πράξεις τους.

Δεδομένου του ότι αντίστοιχες περιοριστικές διατάξεις στις θητείες ισχύουν για δημάρχους, περιφερειάρχες, πρυτάνεις αλλά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα περίμενε ο κάθε καλόπιστος φίλαθλος μόνοι τους οι ομοσπονδιάρχες να είχαν μεριμνήσεις για την έγκαιρη και ομαλή διαδοχή, προσδίδοντας μια δημοκρατική διάσταση στο “τερατώδες” αυτοδιοίκητο που απολαμβάνουν. Να το είχαν θέσει μόνοι τους στις Γενικές Συνελεύσεις τους! Απεναντίας, οχυρώνονται πίσω από τους Διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς διαλέγοντας για μια ακόμα φορά να το ερμηνεύσουν κατά το δοκούν!

4) Τέλος, σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να δώσουμε την δέουσα προσοχή και βεβαίως τα σχετικά εύσημα στην – δια μέσου του αυτού του νομοσχεδίου – αναστολή της δυνατότητας που έδινε προηγούμενη διάταξη για μηνιαία αμοιβή των Προέδρων με … απόφαση Γενικής Συνέλευσης των Ομοσπονδιών τους αλλά και στον εκσυγχρονισμό του Καταστατικού της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Διότι αν γίνει το πρώτο θα ενισχυθεί η διαπλοκή ενώ αν δεν γίνει το δεύτερο η Ελλάδα κινδυνεύει να μείνει έκτος Ολυμπιακής οικογένειας.

Aρθρο του Δημήτρη Μπιζιώτα στο Κallitheapress.