Όπως όλα τα αθλήματα, η πάλη υπόκειται σε κανονισμούς που στην ουσία αποτελούν και τους κανόνες διεξαγωγής της. Από αυτός καθορίζεται τόσο η ¨πρακτική¨ όσο και η τακτική της. Το κεντρικό ζητούμενο κάθε φορά είναι η νίκη έναντι του αντιπάλου, με ακινητοποίησή του στο ταπί με την πλάτη – η ¨πτώση ¨ όπως χαρακτηριστικά ονομάζεται. Το επιμέρους ζητούμενο είναι να νικήσουμε συγκεντρώνοντας περισσότερο αριθμό νικηφόρων πόντων, δηλαδή να νικήσουμε στα ¨σημεία¨.
Οι αγώνες διεξάγονται σε δύο στιλ για τους άνδρες (ελληνορωμαϊκή και ελευθέρα) και σε ένα για τις γυναίκες, αυτό της ελευθέρας πάλης. Οι βασικές διαφορές τους είναι οι παρακάτω:
Στην ελληνορωμαϊκή πάλη απαγορεύεται ρητά το κράτημα του αντίπαλου κάτω από το γοφό, οι τρικλοποδιές και η ενεργή χρησιμοποίηση των ποδιών στην εκτέλεση κάθε ενέργειας.
Στην ελευθέρα πάλη αντίθετα, επιτρέπεται το κράτημα του αντιπάλου από τα πόδια, η τρικλοποδιά και η χρησιμοποίηση των ποδιών στην εκτέλεση κάθε ενεργείας.
Στην ελευθέρα πάλη των γυναικών απαγορεύονται ρητά οι λαβές ¨διπλά κλειδιά¨ ( Double Nelson ) .
Οι παραπάνω κανονισμοί μπορούν να τροποποιηθούν ανά πάσα στιγμή. Πρέπει να είναι γνωστοί και να γίνονται αποδεκτοί από όλους τους παλαιστές, προπονητές, διαιτητές και παράγοντες στους οποίους άλλωστε και απευθύνονται. Σε όλους δηλαδή όσους ασχολούνται με το άθλημα και οφείλουν να συμβάλουν σε μια πάλη συνολική και παγκόσμια, μέσα στα πλαίσια της ευπρέπειας και του ευ αγωνίζεσθε.
Η τελευταία σημαντική
Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής τους, εφαρμόζονται υποχρεωτικά στους Ολυμπιακούς αγώνες, στα Παγκόσμια πρωταθλήματα και σε όλες τις διεθνής συναντήσεις που διοργανώνονται υπό τον έλεγχο της FILA.
Στα διεθνή τουρνουά, κατ΄ εξαίρεση, μπορεί να εφαρμοστεί κάποιο άλλο σύστημα διεξαγωγής των αγώνων, γίνεται όμως μόνο με την προϋπόθεση ότι έχει εγκριθεί οπό την FILA και από όλες τις χώρες που συμμετέχουν σε αυτό.
Αναλυτικότερα έχουμε:
– Κεφάλαιο 1ο –
ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ
1. Η διάρκεια των αγώνων χωρίζεται σε 3 περιόδους των δύο λεπτών η κάθε μία με παύση 30 sec. Στο τέλος κάθε περιόδου ανακηρύσσεται υποχρεωτικά ο νικητής. Ο παλαιστής που κερδίζει δύο περιόδους ανακηρύσσεται νικητής του ματς. Εφόσον μπορεί να ανακηρυχθεί νικητής μετά τις δύο περιόδους, η τρίτη περίοδος καταργείται. Με τη πτώση σταματά το ματς χωρίς να ληφθεί υπόψη η περίοδος στην οποία πραγματοποιήθηκε.
2. Σε περίπτωση ισοβαθμίας σε μία περίοδο ο νικητής θα καθοριστεί εξετάζοντας διαδοχικά την αξία των τεχνικών βαθμών (3-2-1), ενώ αν υφίσταται ακόμα η ισοβαθμία, ο πρώτος τεχνικός βαθμός καθορίζει τον νικητή.
ΣΥΣΤΗΜΑ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΑΓΩΝΩΝ
1. Όλοι οι αγώνες πάλης διεξάγονται με το
2. Κάθε κατηγορία βάρους αρχίζει και τελειώνει σε μία ημέρα. Η ζύγιση για κάθε κατηγορία γίνεται την προηγουμένη της έναρξης της κατηγορίας.
ΒΑΘΜΟΙ ΠΟΥ ΑΠΟΝΕΜΟΝΤΑΙ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ( ΠΟΝΤΟΙ )
– Νίκη ενός αγώνα με πτώση 5 βαθμοί
– Νίκη ενός αγώνα με υπεροχή, εγκατάλειψη,
– Νίκη ενός αγώνα στα σημεία 3 βαθμοί
– Ήττα έχοντας σημειώσει τεχνικά σημεία 1 βαθμός
– Ήττα χωρίς να έχει σημειωθεί τεχνικό σημείο 0 βαθμός
ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΒΑΡΟΥΣ:
Στους τελευταίους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνου, οι άνδρες αγωνιστήκαν σε επτά κατηγορίες στην Ελληνορωμαϊκή και σε ισάριθμες στην Ελευθέρα, ενώ οι γυναίκες αγωνίστηκαν μόνο σε 4 κατηγορίες.
Άνδρες
Ελληνορωμαϊκή: 55, 60, 66, 74, 84, 96 και 120 κιλά.
Ελευθέρα: 55, 60, 66, 74, 84, 96 και 120 κιλά.
Γυναίκες Ελευθέρα : 48, 55, 63 και 72 κιλά.
Η ΔΙΑΙΤΗΣΙΑ
Το σώμα της διαιτησίας στους αγώνες της Πάλης, αποτελείται από το διαιτητή, τον κριτή, τον αρχηγό του ταπί, και τον ελεγκτή. Ο αγώνας διευθύνεται από το διαιτητή ο οποίος είναι υπεύθυνος για την τήρηση της τάξης πάνω στο ταπί, για την προστασία των παλαιστών από αντιαθλητικές ενέργειες, για την τήρηση των κανονισμών και για το σεβασμό του φίλαθλου πνεύματος. Ο διαιτητής σφυρίζει την έναρξη και λήξη του αγώνα και βαθμολογεί τις λαβές των παλαιστών.
Ο κριτής, εφόσον συμφωνεί, καταχωρεί τον αριθμό των σημείων (πόντων) που δόθηκαν μετά από κάποια τεχνική ενέργεια και κοινοποιεί το αποτέλεσμα μέσω ενός πίνακα, ενώ στον τομέα ευθύνης του περιλαμβάνεται και η υπόδειξη του παθητικού παλαιστή και της πτώσης προς το διαιτητή.
Σε περίπτωση διαφωνίας διαιτητή και κριτή, τότε παίρνει θέση ο αρχηγός του ταπί και η υπόδειξή του – μόνο τότε – είναι αυτή που θα επικρατήσει.
Αν όμως υπάρξει περεταίρω διαφωνία, αυτή διευθετείται με ανάλυση του video της αμφισβητούμενης φάσης. Στο σημείο αυτό η λύση δίνεται από τον ελεγκτή.
Από: – Διεθνής Κανονισμοί Πάλης ( 2008 )
– Έγγραφα και πληροφορίες που διανέμονται από τη FILA