Κάθε αθλητής του αγωνιστικού αθλητισμού, επιδιώκει αλλά και ονειρεύεται, να συμμετάσχει στην κορυφαία αθλητική εκδήλωση, που είναι φυσικά οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Όμως, μόνο οι άριστοι κάθε αθλήματος το επιτυγχάνουν. Όσο για τη νίκη, μόνο οι καλύτεροι θα την κατακτήσουν, αφού ανταπεξέλθουν στη σκληρότατη προσπάθεια.

Σύμφωνα με υπολογισμούς, από το σύνολο όσων ασκούνται συστηματικά, το 94% περιορίζει τις φιλοδοξίες του στην ψυχαγωγία. Το 5% συνειδητοποιεί τις δυνατότητές του, τις καλλιεργεί κατάλληλα και εντάσσεται στο υψηλού επιπέδου αθλητικό δυναμικό. Μόνο το υπόλοιπο 1% φτάνει σε τέτοιο σημείο ανάπτυξης των προσαρμογών του, που να επιτρέπει την διεκδίκηση Ολυμπιακής διάκρισης.

Η Ολυμπιακή προετοιμασία, για όσους αθλητές την ακολουθήσουν, αλλά ειδικότερα για τους παλαιστές, (η ποσοστιαία αναλογία τους επί του συνόλου είναι σημαντικά μικρότερη), συνεπάγεται εντονότατες ή και εξαντλητικές ακόμα επιβαρύνσεις.

Αυτοί οι “ολίγιστοι” πιθανοί Ολυμπιονίκες είναι που θα μας απασχολήσουν γιατί θα προσπαθήσουμε να προσδιορίσουμε τα στοιχεία που πρέπει να διαθέτει ο ιδανικός ελίτ παλαιστής, όσον αφορά το βιολογικό, λειτουργικό και ψυχολογικό του προφίλ. Σαν τέτοιο αθλητή θα μπορούσαμε να ορίσουμε όποιον συγκεντρώνει όλα ή όσα το δυνατόν περισσότερα από τα ακόλουθα σημεία, ανεπτυγμένα σε υψηλό επίπεδο. Δηλαδή αυτόν ή αυτή που:

1. Πλησιάζει όσο το δυνατόν περισσότερο, στα χαρακτηριστικά (μορφολογικά, λειτουργικά, ψυχολογικά), που εμφανίζουν και οι άλλοι παλαιστές με υψηλές επιδόσεις.
2. Έχει άρτια (ή και άριστη) τεχνική κατάρτιση ώστε να είναι σε θέση να δώσει άμεση λύση στα τεχνικοτακτικά προβλήματα που συνεπάγεται ο αγώνας πάλης σε αυτό το επίπεδο.
3. Διανύει ηλικιακή περίοδο, όσο το δυνατόν πλησιέστερη σε αυτή της μέγιστης απόδοσης των παλαιστών.
4. Έχει αναπτύξει αρμονικά, τις οργανικές και μυϊκές του ικανότητες και έχει επιπλέον εξελίξει στο μέγιστο βαθμό, τις αισθητικοκινητικές ικανότητες. Παράλληλα, έχει ενισχύσει τα θετικά ψυχολογικά γνωρίσματά του.
5. Έχει αποκτήσει αλλά και ενεργοποιήσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον δεξιοεγκεφαλικό τρόπο σκέψης ή αλλιώς ολιστικό τρόπο (Κουκουμπίκη Ε. – 1983). Να αναφέρουμε εδώ, ότι το αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου επεξεργάζεται πληροφορίες με γραμμικό, αναλυτικό τρόπο: από το μέρος στο όλον, από τις λεπτομέρειες στο σύνολο. Αναλύει, κρίνει, εστιάζεται περισσότερο στο πρόβλημα. Το δεξί ημισφαίριο όμως, ξεκινά από το σύνολο (τη μεγάλη εικόνα, τη λύση), για να προχωρήσει στα μέρη. Είναι δημιουργικό και σκέφτεται έξω από όρια και τους περιορισμούς της λογικής. Αυτό πρακτικά σημαίνει, ευνοϊκό υπόβαθρο για συλλογή νέων πληροφοριών, ενασχόληση με περίτεχνες δραστηριότητες, κατανόηση πολύπλοκων ερεθισμάτων, αυξημένη νοητική διαύγεια και ευφορία. Έχει χαλάρωση αλλά και εγρήγορση. Είναι μια ιδανική κατάσταση που οδηγεί στο τέλειο σχεδόν χημικό περιβάλλον για την επίτευξη αθλητικών επιδόσεων.
6. Η ψυχοσωματική προετοιμασία του, κατά την ακριβώς πριν τους αγώνες εποχή, είναι επαρκής και κατάλληλη.
7. Έχει προσαρμοστεί στις περιβαλλοντικές συνθήκες και στις ώρες διεξαγωγής των αγώνων
8. Διαθέτει επαρκή αγωνιστική εμπειρία ώστε να αναγνωρίζει και να εφαρμόζει ακριβώς την ενδεδειγμένη για τον κάθε αγώνα τακτική.
9. Είναι σε θέση, κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής προσπάθειας να κάνει αρμονική κατανομή των ψυχοσωματικών δυνάμεων και των εφεδρειών, με σκοπό την επίτευξη της μέγιστης αθλητικής επίδοσης.
10. Έχει αποφασίσει να χρησιμοποιήσει και τα υπολείμματα των εφεδρειών του, κατά τη στιγμή που παίρνει τέλος η αγωνιστική προσπάθεια.
11. Επιζητεί συμμετοχή σε ενδιαφέρουσες αθλητικές συναντήσεις πάλης, όπου και πραγματοποιεί την μέγιστη αθλητική του απόδοση και όχι σε υποδεέστερους και δευτερεύοντες αγώνες.
12. Αγωνίζεται αποφασιστικά και με θάρρος αλλά με σεβασμό στους κανόνες και τον αντίπαλο.
13. Έχει ισχυρή θέληση να νικήσει αλλά όχι να νικήσει με οποιοδήποτε τίμημα.
14. Επιζητεί να διατηρήσει την ισορροπία του, ρυθμίζοντας τις αντίθετες τάσεις και ανάγκες του, με τρόπο που ποτέ να μην αφήνει κάποια από αυτές να ενισχυθεί δυσανάλογα.
15. Τρέφει αισθήματα συναδελφικότητας προς τους άλλους παλαιστές. Αισθάνεται αλληλέγγυος με αυτούς γιατί νιώθει πως έχουν κοινή τύχη και δεν τους διαχωρίζει ούτε κατά την προέλευσή τους ούτε κατά τις πεποιθήσεις τους.
16. Έχει χαρακτήρα ήπιο και φιλειρηνικό. Δεν είναι δηλαδή επιθετικός και τραχύς.
17. Τέλος, δεν είναι ιδιοτελής ούτε συμπεριφέρεται με γνώμονα τον υπολογισμό του οικονομικού συμφέροντος (Ροντογιάννης Γ. – 1987).

Όλα τα παραπάνω, δεν καταγράφονται για να αναπτυχθούν να αξιολογηθούν ή να λειτουργήσουν ως κριτήρια αποσπασματικά. Το προσδόκιμο της όποιας επίδοσης στην πάλη, είναι από ελάχιστο έως μηδενικό κάτω από αυτό το πρίσμα. Δηλαδή, από μόνη της η τεχνικοτακτική προετοιμασία, ο βαθμός του ταλέντου, η ηλικιακή περίοδος ή ακόμα και το επίπεδο των φυσικών ικανοτήτων, δεν είναι αρκετά από μόνα τους, να προσφέρουν στον αθλητή της πάλης μια Ολυμπιακή διάκριση. Η επιτυχία στο επίπεδο αυτό, είναι πολυπαραγοντική κατάσταση και φτάνει σε αυτή μόνο όποιος συγκεντρώνει τα πιο πολλά από τα στοιχεία της.

Επίσης, το κάθε στοιχείο δεν συμμετέχει με όμοια ποσοστιαία αναλογία στην τελική επιτυχία, με όλα τα υπόλοιπα. Ένας τομέας που υστερεί, ενδέχεται να καλύπτεται από έναν ή και περισσότερους, πιο ανεπτυγμένους άλλους. Σημαντικό είναι λοιπόν το αδιαίρετο σύνολο της φυσιογνωμίας και όχι το κάθε συστατικό της (ή η αναλογία αυτού) ξεχωριστά, όταν θέλουμε να έχουμε αθλητές της πάλης, που θα διακρίνονται στους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Αρθρο της Βούλα Ζυγούρη στο Kalithea Press

Σταυρούλα Ζυγούρη

Ολυμπιονίκης της πάλης

Καθηγήτρια ΦΑ – MA in Public ManagementΜ