H πάλη επί δεκαετίες παρέμενε ανδροκρατούμενο άθλημα. Από το 1900 που η ΔΟΕ επέτρεψε τη συμμετοχή γυναικών στους Ολυμπιακούς Αγώνες, το ωραίο φύλο είχε πολλά αθλήματα να κατακτήσει έως ότου ανακαλύψει τη γοητεία της πάλης. Στο ταπί οι γυναίκες ανέβηκαν επισήμως το 1983, με πρωτοπόρες τις αθλήτριες της Γαλλίας. Το 1987 στην πόλη Λόρενσκογκ της Νορβηγίας διεξήχθη το πρώτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και δύο χρόνια αργότερα η Ελένη Μιτζιφίρη της ΑΓΕ Χαλκίδας έγινε η πρώτη Ελληνίδα που συμμετείχε σε διεθνή διοργάνωση.
H ραγδαία ανάπτυξη της πάλης γυναικών σε νέες για το άθλημα χώρες, όπως οι Ιαπωνία, Κίνα, ΗΠΑ, Γερμανία, Ελβετία, Γαλλία, υποχρέωσε τη ΔΟΕ σε αλλαγή πολιτικής. Τον Σεπτέμβριο του 2001 η πάλη γυναικών εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας με τέσσερις κατηγορίες βάρους (48 κ., 55 κ., 63 κ., 72 κ.). Αντίστοιχα οι κυριαρχούμενες από τους παλαιστές των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ κατηγορίες της ελληνορωμαϊκής και της ελευθέρας πάλης ανδρών μειώθηκαν από οκτώ σε επτά, ενώ η ΔΟΕ συζητεί σοβαρά το ενδεχόμενο τα τρία στυλ να εκπροσωπηθούν το 2008 στο Πεκίνο ισότιμα με 5 κατηγορίες βάρους το καθένα.
Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας τα τέσσερα χρυσά μετάλλια θα διεκδικήσουν 48 αθλήτριες. Δικαίωμα συμμετοχής έχουν οι πέντε πρώτες ανά κατηγορία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2003, οι τρεις κορυφαίες των δύο προκριματικών τουρνουά που θα διεξαχθούν την άνοιξη του 2004 και τέσσερις Ελληνίδες.
H ελληνική πάλη φιλοδοξεί να ανεβάσει στο βάθρο των νικητών τη Σοφία Πουμπουρίδου, η οποία το 2002 αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια στη μη ολυμπιακή κατηγορία των 52 κ. και σε εθνικό επίπεδο δείχνει να κερδίζει τον συναγωνισμό με την Ντίνα Τσιμπανάκου. Στα 48 κ. η Μυρσίνη Κολώνη έχει μικρό προβάδισμα έναντι της Φανής Ψαθά, αν και η ουκρανή παγκόσμια πρωταθλήτρια το 2001 και το 2003 Ιρίνα Μέλνικ περιμένει το ο.κ. της ΕΟΦΠ για να κάνει χρήση της ελληνικής υπηκοότητας που απέκτησε πέρυσι. Στα 63 κ. η Σταυρούλα Ζυγούρη και η Αγόρω Παπαβασιλείου θα παλέψουν για την εκπροσώπηση στην κατηγορία των 63 κ. όπου έχουν ελάχιστες πιθανότητες διάκρισης, όπως και η Κατερίνα Σιαβού στην κατηγορία των 72 κ. Τρία χρυσά μετάλλια θα διεκδικήσει στην Αθήνα η Ιαπωνία. Στα 55 κ. με την παγκόσμια πρωταθλήτρια το 2001, το 2002 και το 2003 Σαόρι Γιοσίντα, στα 63 κ. με την Ιτσο Καορί και στα 72 κ. με τη Χαμαγκούτσι Κιόκο, οι οποίες το 2002 και το 2003 δεν είχαν αντίπαλο στις κατηγορίες τους. H Ιρίνα Μέλνικ ή Ειρήνη Μερλένη, ανάλογα με ποια χώρα θα εκπροσωπήσει, είναι με τη Γερμανίδα Μπριγκίτε Βάγκνερ φαβορί για το τέταρτο χρυσό μετάλλιο στα 48 κ.
* Σκάφος παντός καιρού
Ενας εκ των τριών νεωτερισμών των Αγώνων της Αθήνας είναι τα σκάφη τύπου Ινγκλινγκ με γυναικείο πλήρωμα. H νέα αυτή κατηγορία έρχεται να αντικαταστήσει τα Σόλινγκ των ανδρών. Τα σκάφη Ινγκλινγκ έχουν τριμελές πλήρωμα. Διαθέτουν σταθερή καρίνα, βάρος 645 κ., μήκος 6,35 μ. και πλάτος 1,73 μ. Σχεδιάστηκαν για πρώτη φορά το 1968. Το αγώνισμα θα συμπεριληφθεί για πρώτη φορά στο αγωνιστικό πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004, κατόπιν αποφάσεως της Διεθνούς Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας (ISAF) τον Νοέμβριο του 2000.
Στο νέο αυτό αγώνισμα η Ελλάδα θα εκπροσωπηθεί κατά πάσα πιθανότητα από τις Ελένα Δημητρακοπούλου, Κατερίνα Γιακουμίδη και Εφη Ματζαράκη, οι οποίες κυριαρχούν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια. «Είμαστε χαρούμενες μόνο και μόνο με το γεγονός ότι θα συμμετάσχουμε. Το γεγονός ότι το αγώνισμα μπαίνει για πρώτη φορά στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων μπορεί κατά μία έννοια να σημαίνει ότι όλες ξεκινάμε από την ίδια βάση. Φυσικά και τα φαβορί υπάρχουν, αλλά η διαφορά στην εμπειρία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο σε άλλες κατηγορίες» δηλώνει η Δημητρακοπούλου.
Το ελληνικό πλήρωμα προπονείται καθημερινά περίπου οκτώ ώρες. Τέσσερις ώρες γυμναστήριο το πρωί και άλλες τόσες το απόγευμα θάλασσα με οποιεσδήποτε καιρικές συνθήκες αφού τα Ινγκλινγκ είναι παντός καιρού. Το μυστικό όμως της επιτυχίας είναι η εμπειρία. «Το σκάφος είναι βαρύ και αργό. Για να πετύχεις χρειάζεται καλή τεχνική και εμπειρία. Πιστεύω ότι διαθέτουμε και τα δύο. Σε αυτά θα πρέπει να προσθέσουμε και τον ενθουσιασμό της ηλικίας μας αφού είμαστε από τα μικρότερα ηλικιακά πληρώματα με μέσο όρο μόλις 28 ετών. Θέλουμε να πετύχουμε. Μια θέση από την 6η ως την 8η θα ήταν ικανοποιητική αλλά τίποτε δεν απαγορεύεται» τονίζει η Δημητρακοπούλου, η οποία εξηγεί και τα υπέρ και κατά της διοργάνωσης των Αγώνων στην Αθήνα. «Το να αγωνίζεσαι στην πατρίδα σου είναι μεγάλη υπόθεση. Ομως από την άλλη πλευρά ο κόσμος άθελά του ασκεί πίεση και σε αγχώνει. Πάντως το βασικό πρόβλημά μας είναι ότι δεν γνωρίζουμε ακόμη σε ποιον από τους τέσσερις στίβους του Ιστιοπλοϊκού Κέντρου του Αγίου Κοσμά θα διεξαχθεί το αγώνισμα ώστε να εκμεταλλευτούμε το πλεονέκτημα της έδρας».
Από τα καλύτερα πληρώματα στον κόσμο είναι δύο αμερικανικά με τις Μπέτσι Αλισον, Σούζι Λεχ, Λι Ιτσίνα και Χάνα Σουίτ, Τζοάν Τουσέτ, Μελίσα Πούρντι, τα οποία κατέλαβαν την πρώτη και τη δεύτερη θέση αντίστοιχα στο περυσινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Γερμανία. Επίσης οι Νεοζηλανδές Σάρον Φέρις, Τζοάν Γουάιτ και Σάρα Γουίντερ που ήταν τρίτες, καθώς και οι Δανέζες Τρίνε Παλουντάν, Κριστίνα Οτζεν και Ιντα Χάρτβικ που τερμάτισαν τέταρτες. Στην εν λόγω διοργάνωση οι ελληνίδες πρωταθλήτριες, οι οποίες μονοπωλούν τους τίτλους στα εθνικά πρωταθλήματα τα τελευταία χρόνια, είχαν πάρει τη 18η θέση. Στο πρόσφατο Γιουρολίμπ όμως, τον περασμένο μήνα στον φαληρικό όρμο, οι Δημητρακοπούλου, Μαζαράκη και Γιακουμίδη τερμάτισαν στη 2η θέση, πίσω από τις Αναλίζ Τις, Ανεμίκε Βες και Πορτονέλα ντε Γιονγκ από την Ολλανδία.
* Οι θηλυκοί Ντ' Αρτανιάν
Καλώς να ορίσουν οι θηλυκοί απόγονοι του Ντ' Αρτανιάν! Το ολυμπιακό ρεπερτόριο της ξιφασκίας εμπλουτίζεται με ένα νέο αγώνισμα, το οποίο έρχεται να καταρρίψει ακόμη ένα ανδρικό οχυρό και να δώσει την ευκαιρία στις γυναίκες να αποδείξουν ότι μπορούν να ανταγωνιστούν τον… Ζορό!
Το ατομικό αγώνισμα της σπάθης γυναικών αποτελεί την καινοτομία της Αθήνας, μάλιστα κατά πάσα πιθανότητα θα διεξαχθεί με την υποστήριξη ασύρματου ηλεκτρονικού συστήματος καταγραφής των χτυπημάτων, συνεπώς οι αθλήτριες, όπως και οι αθλητές, θα απαλλαγούν από το σύρμα και θα κινούνται πιο ελεύθερα, ενώ παράλληλα θα υποχρεούνται να φορούν διαφανή μάσκα. Εκτός προγράμματος έμεινε το ομαδικό στο ξίφος ασκήσεως γυναικών που θα διεξαχθεί σε ένα έκτακτο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα τον Ιούλιο στη Νέα Υόρκη. Τα αγωνίσματα της ξιφασκίας και ως εκ τούτου τα χρυσά μετάλλια που απονέμονται παραμένουν δέκα, εκ των οποίων τα έξι είναι ατομικά και τα τέσσερα ομαδικά. Οι άνδρες θα αγωνιστούν στο ξίφος ασκήσεως, στο ξίφος μονομαχίας και στη σπάθη, σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο, ενώ οι γυναίκες συμμετέχουν σε τρία ατομικά (ξίφος μονομαχίας, ξίφος ασκήσεως, σπάθη) και ένα ομαδικό (ξίφος μονομαχίας).
«Το συγκεκριμένο όπλο σε επίπεδο γυναικών δεν ευδοκιμεί στην Ελλάδα. Καλλιεργείται εδώ και τρία χρόνια, αλλά δεν έχουμε αθλήτριες υψηλού επιπέδου που θα μπορούσαν να διακριθούν στους Ολυμπιακούς Αγώνες» τονίζει ο πρόεδρος της ΕΟΞ κ. Μανώλης Κατσιαδάκης εξηγώντας την απουσία ελληνικών συμμετοχών στη σπάθη γυναικών. «Προσωπικά θεωρώ ότι η σπάθη ταιριάζει περισσότερο στους άνδρες, αλλά και οι γυναίκες τα καταφέρνουν αρκετά καλά. Οι πρώτες γυναίκες που επιδόθηκαν στη σπάθη ήταν Ιρλανδέζες και εν συνεχεία πήραν τη σκυτάλη οι Αμερικανίδες, ενώ τώρα πλέον διακρίνονται η Ρωσία, η Ουκρανία, η Γερμανία, η Ρουμανία, η Ιταλία και η Γαλλία».
H ελληνική ξιφασκία θα εκπροσωπηθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες από οκταμελή ομάδα, η στελέχωση της οποίας θα ολοκληρωθεί στις 2 Μαΐου. Αντιθέτως οι άνδρες που επιδίδονται στη σπάθη (Κώστας Μανέτας, Μάριος Μπασματζιάν, Τζέισον Ντουράκος, Δημήτρης Κωστάκος, Παναγιώτης Τζινιόλης) εμφανίζονται ισχυροί, όπως επίσης και ο Γιώργος Αμπάλοφ, γιος του παλαίμαχου ρώσου παγκόσμιου πρωταθλητή στο ξίφος μονομαχίας. Σε ό,τι αφορά τις γυναίκες, η τριάδα στο ξίφος μονομαχίας (Νίκη Σιδηροπούλου, Δήμητρα Μαγγανουδάκη, Γιάννα Χρήστου) εγείρει αξιώσεις πρόκρισης στην πρώτη οκτάδα. Συνολικά στο άθλημα της ξιφασκίας, το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο πρόγραμμα από τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες (Αθήνα, 1896), θα συμμετάσχουν 200 αθλητές και αθλήτριες.