Τις προηγούμενες ημέρες ο Υφυπουργός Αθλητισμού έφερε προς ψήφιση στη βουλή ένα νομοσχέδιο για τον αθλητισμό, νομοσχέδιο που είδαν με καλό μάτι και οι Ολυμπιονίκες με κάποιες όμως λεπτομέρειες στις οποίες θα πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή όπως μας ανέφερε η Ολυμπιονίκης Πάλης Βούλα Ζυγούρη όταν επικοινωνήσαμε μαζί της .
Προς την κατεύθυνση της εξυγίανσης του αθλητισμού οι βασικοί άξονες του νομοσχεδίου
1) Με το νομοσχέδιο αυτό η Ελληνική Πολιτεία επιχειρεί να παρέμβει για να περιορίσει σημαντικά προβλήματα του σύγχρονου αθλητισμού, η διάσταση των οποίον ξεπερνά πλέον τα στενά όρια μιας αθλητικής Ομοσπονδίας και των οργάνων της. Τέτοια είναι αφενός η χειραγώγηση των αγώνων και αφετέρου τα διαρκώς αυξανόμενα σε συχνότατα και ένταση κρούσματα αθλητικής βίας. Διότι δεν είναι καν λογικό όταν σημειώνονται αξιόποινες πράξεις να περιμένουμε ότι μια Ομοσπονδία με τα πειθαρχικά όργανα της και το “αυτοδιοίκητο” της να τα αντιμετωπίσει επαρκώς!
2) Επίσης, ρυθμίζονται θετικά οι σχετικές με την αξιοποίηση των Ολυμπιονικών διατάξεις ώστε αυτοί να μπορούν να αξιοποιούνται καλύτερα υπέρ του κοινωνικού συνόλου. Δυστυχώς, δεν είναι σπάνιο οι Ολυμπιονίκες να υπηρετούν σε εντελώς άσχετες με το αντικείμενό τους θέσεις κάτι που θα περιοριστεί εφόσον το εν λόγω νομοσχέδιο υπερψηφιστεί. Θα αρθούν γραφειοκρατικά καλύμματα ώστε περισσότεροι Ολυμπιονίκες να στελεχώσουν αθλητικούς φορείς του αθλητισμού λειτουργώντας ως πρεσβευτές του αθλητισμού.
3) Η απεριόριστη παραμονή των ιδίων κατά βάση ατόμων στις κορυφαίες θέσεις του αθλητικού διοικητικού συστήματος ευθύνεται κυρίως για την ανάπτυξη ενός φαύλου κύκλου παθογενειών που εμποδίζουν ανάπτυξη, την πρόοδο και την εναρμόνιση του αθλητισμού μας με όσα η σύγχρονη πραγματικότητα επιβάλλει. Δεν είναι σπάνιοι οι κορυφαίοι παράγοντες που – στην προσπάθειά τους να ελέγξουν το εκλογικό τους σώμα ώστε να μείνουν γαντζωμένοι στις καρέκλες τους – δημιουργούν πελατειακές σχέσεις σε όλα τα επίπεδα (πολιτικό, κοινωνικό, οικονομικό κ.α) σε βάρος όλων μας.
Ο περιορισμός των θητειών Προέδρων και εκτελεστικών μελών είναι το πρώτο βήμα για την καταπολέμηση αυτής της διαφθοράς. Δεν είναι όμως το μόνο και ενδεχομένως να παραμείνει μετέωρο αν δεν συνοδευτεί από τόσο από τροποποιήσεις στο αυτοδιοίκητο καθεστώτος των κρατικοδίαιτων αθλητικών Ομοσπονδιών όσο και από την θέσπιση έλεγχου σκοπιμότητας στις πράξεις τους.
Δεδομένου του ότι αντίστοιχες περιοριστικές διατάξεις στις θητείες ισχύουν για δημάρχους, περιφερειάρχες, πρυτάνεις αλλά και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας θα περίμενε ο κάθε καλόπιστος φίλαθλος μόνοι τους οι ομοσπονδιάρχες να είχαν μεριμνήσεις για την έγκαιρη και ομαλή διαδοχή, προσδίδοντας μια δημοκρατική διάσταση στο “τερατώδες” αυτοδιοίκητο που απολαμβάνουν. Να το είχαν θέσει μόνοι τους στις Γενικές Συνελεύσεις τους! Απεναντίας, οχυρώνονται πίσω από τους Διεθνείς αθλητικούς οργανισμούς διαλέγοντας για μια ακόμα φορά να το ερμηνεύσουν κατά το δοκούν!
4) Τέλος, σε αυτό το πλαίσιο αξίζει να δώσουμε την δέουσα προσοχή και βεβαίως τα σχετικά εύσημα στην – δια μέσου του αυτού του νομοσχεδίου – αναστολή της δυνατότητας που έδινε προηγούμενη διάταξη για μηνιαία αμοιβή των Προέδρων με … απόφαση Γενικής Συνέλευσης των Ομοσπονδιών τους αλλά και στον εκσυγχρονισμό του Καταστατικού της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής. Διότι αν γίνει το πρώτο θα ενισχυθεί η διαπλοκή ενώ αν δεν γίνει το δεύτερο η Ελλάδα κινδυνεύει να μείνει έκτος Ολυμπιακής οικογένειας.
Aρθρο του Δημήτρη Μπιζιώτα στο Κallitheapress.
